پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن
با وجود همه ناباوری‌ها و تمامی تلاش‌هایی كه در سطح بین‌‌المللی برای حفظ رژیم شاه و جلوگیری از موفقیت امام خمینی به عمل آمد، انقلاب اسلامی در مرحله نخست مبارزات خویش در روز 22 بهمن پیروز گردید و از این جهت پیروزی آن بیشتر به یك معجزه شبیه بود تا تحولی عادی. به جز امام‌خمینی و توده‌‌های بی‌شماری كه خارج از تحلیل‌های معمول، به گفته‌‌ها و وعده‌های امام باور قلبی داشتند، عموم تحلیل‌گران ی و همه كسانی كه در رخدادها و حوادث ایران دخیل بودند وقوع چنین پیروزی را حتی تا روزهای واپسین عمر رژیم شاه ناممكن می‌دانستند.
چنین بود كه از صبحدم 22 بهمن 1357 خصومت با نظام نوپای اسلامی در پهنه‌ای گسترده آغاز شد. جبهه دشمنی‌ها را آمریكا رهبری می‌كرد و دولت انگلیس و برخی دول اروپایی دیگر به همراه تمامی رژیم‌های وابسته به غرب در آن مشاركت فعال داشتند. شوروی (سابق) و اقمار آن نیز ناخرسند از اتفاقی كه در ایران افتاده و به حاكمیت دین منجر گردید، با آمریكائی ها در بسیاری از خصومت‌ها همسو شدند. نمونه بارز این هم‌پیمانی در همنوائی نیروهای چپ و راست ضدانقلاب داخل كشور كه بعدها اسناد وابستگی آنان به سفارتخانه‌های شوروی و آمریكا افشا گردید و از آن بارزتر هماهنگی همه‌‌جانبه دو كشور در تجهیز صدام و حمایت از او در جنگ با جمهوری اسلامی را می‌‌توان مشاهده كرد. اما امام‌خمینی با همان منطقی كه نهضت اسلامی را آغاز كرده بود، در اوج فتنه‌ها و فشارهای خارجی انقلاب را هدایت كرد و آن را با اراده خویش به دوره سازندگی و ثبات هدایت نمود.
درباره این سایت